Gister is Patrick's moeder terug gekomen uit Portugal. Gelukkig mogen we nog een weekje in hun huis blijven terwijl zij ergens in een vakantiehuisje zitten. Het voelt een beetje gek, maar ik ben zo blij dat we niet nog een keertje hoeven te verkassen. Daar was ik echt een beetje verdrietig van geworden.
Ik merk dat de koek een beetje op begint te raken. Misschien omdat de finish in zicht is, misschien voelt het daarom allemaal extra zwaar. Geen idee. Nog even de kiezen op elkaar. Gelukkig geeft het nieuwe huis wel wat energie. Ik merk het ook aan Patrick. Die zit er even helemaal doorheen. En heeft hij er ook nog een oogontsteking bij. Daarom zijn we vanmorgen toch nog maar weer even naar de VU geweest. Het was tenslotte al weer een week of 4 geleden dat we op de eerste hulp waren ;-).
Gelukkig lijkt het deze keer echt om een 'gewone' oogontsteking te gaan. We zouden bijna vergeten dat dat ook nog kan. Enfin, aangezien het om het bestraalde oog gaat, kunnen we natuurlijk geen risico nemen. Daarna nog heel even langs de Heineken geweest (Ioeioeioei Oscar!!), en daarna naar de verjaardag van Loes. En nu liggen de kindjes op bed (al ruim een uur, heerlijk!!) en zitten we Herman Finkers te kijken. Pijnlijk herkenbaar en wrang humoristisch.
Op tijd naar bed en dan is er morgen weer een nieuwe dag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten