donderdag 11 augustus 2011

Familiegeluk in Koog aan de Zaan

De situatie hier is niet verbeterd, maar ook niet heel veel verslechterd. Wel merken we dat het uit bed gaan steeds moeilijker gaat. Alleen opstaan lukt niet meer, maar samen gelukkig nog wel.
Bij ons wisselen de emoties elkaar af; een lach en een traan.
Gelukkig doen de kindjes het nog goed. Ze vinden papa eigenlijk wel mega-interessant in een bed met knopjes. En dan kan het ook nog omhoog en omlaag! Thijmen vindt het één groot klimrek en klimt er het liefst via de hoogste leuning in. Het is maar goed dat hij de papagaai nog niet ontdekt heeft ;-)
Jasmijn vroeg van de week toen ik haar bij de buitenschoolse opvang ophaalde of Het Bed er nog was. Ja, zei ik. En ligt papa er nog in? Ja, zei ik weer. Waarop ze zich naar de leidsters omdraaide en verzuchte 'mijn vader is zo'n slaapkop, hij ligt de hele dag in bed!'
Ik zei het al, een lach en een traan!

Hieronder nog een filmpje van afgelopen zondag. Familiegeluk met zijn viertjes.