zaterdag 26 maart 2011

Poeh he...

Oké, het is officieel: verhuizen is NIET leuk (maar wonen in een nieuw huis gelukkig wel ;-). Wat een gedoe! Eerst om ervoor te zorgen dat alles en iedereen op tijd klaar is (wat uiteindelijk niet gelukt is) en vervolgens om alle spullen uit te pakken / een plek te geven (wat nog in volle gang is).

Maar ja, de kop is er af. We wonen er nu een week en hoewel het nog wel chaos is, voelt het huis wel lekker aan. Althans voor mij, ik hoop dat Patrick dat ook snel zo ervaart, maar die voelt zich nu met name ontheemd. Daar heb ik me toch behoorlijk op verkeken, wat de impact van de verhuizing op Patrick & de kindjes zou zijn. Zeker de eerste 2 a 3 dagen was Thijmen behoorlijk van de leg; hij wilde alleen maar opgetild worden, niet slapen (lees alleen gelaten worden) en mij continu letterlijk in het vizier hebben. En dat is natuurlijk niet echt handig tijdens en vlak na een verhuizing...

Jasmijn gaat gelukkig lekker; het nieuwe buurjongetje heeft al hier gespeeld en Jasmijn ook al daar. Zij wil met zijn trampoline spelen en hij wil van haar glijbaan. En naturlijk banjert ze graag rond in de tuin. Dat lijkt dus wel heel soepel te gaan.

En Patrick, tja... Ik schreef het net al. Die heeft het niet breed momenteel. Natuurlijk helpt het niet dat hij afgelopen maandag gelijk weer met een chemokuur moest beginnen. En dan alle drukte in huis, van bekende en onbekende mensen. Dat was voor hem behoorlijk heftig. Ik vond/vind het wel heel confronterend om te zien dat het hem wel heel zwaar valt. Een groot deel is toe te schrijven aan zijn ziekte; zo ziek zijn en pijn hebben, daar wordt je wereld toch behoorlijk klein van. En de chaos en drukte die horen bij een verhuizing, passen niet binnen de kleine wereld. Hij is dus extra vermoeid. En extra vatbaar voor prikkels. Ik hoop gewoon dat Patrick weer een beetje tot rust komt als we hier eenmaal echt gesetteld zijn en als ook hij zijn draai kan vinden in het huis. Dat we hier nog even kunnen genieten als gezin. Dat hij weer een beetje aansterkt (minder last van de botpijn en ook aankomt (minder spugen en meer eten - vanavond was hij zo moe dat hij niet eens de energie had om te eten). Maar ik maak me wel een beetje zorgen om hem. Hoeveel kan een mens hebben?