woensdag 25 juli 2012

Interview in het blad Kinderen

In het maandblad Kinderen, dat vanaf vandaag tot 20 augustus in de winkel ligt, staat een uitgebreid interview met mij. Over Patrick's ziekte, zijn overlijden en hoe het nu met ons gaat. Met, als ik dat zelf mag zeggen, prachtige foto's van ons drietjes. Hieronder vast een sneak-preview. Ik ben er best een beetje trots op!!

woensdag 11 juli 2012

Geblesseerd

Afgelopen zaterdag, tijdens een partijtje tennis, wilde ik een bal halen. Achter me hoorde ik een harde klap en het voelde alsof ik tegen een muur op liep die op mijn voet viel. Klassieke beschrijving, las ik achteraf op internet...

Gebroken, dacht ik nog. Maar helaas: achillespees afgescheurd.
Op naar de eerste hulp, in het gips en op zondagochtend gelijk geopereerd. Dat is gelukkig allemaal goed gegaan, maar het herstel wordt een langdurig verhaal:
De eerste anderhalve week is mijn onderbeen gespalkt en moet ik zo min mogelijk lopen. Nu is dat makkelijk vol te houden, want zodra ik ga staan (op een been), gaat mijn zere been direct kloppen. Daarna gips, en dan weer 1 of 2 weken later loopgips. En daarna nog een flinke tijd revalideren.
Lees hier meer over de blessure.

Niet echt handig natuurlijk, deze blessure. Nu geldt dat natuurlijk voor iedereen, maar confronterend was het allemaal wel. Weer een ziekenhuis. Wat voelde ik me alleen toen ze vroegen wie ze als contactpersoon voor na de operatie konden noteren. De geschrokken gezichtjes van de kindjes toen ze tekeningen kwamen brengen in het ziekenhuis. Thijmen en Jasmijn, die een beetje ontregelt zijn door de drukte in huis en Jasmijn die dan tegen Thijmen zegt 'maar ik laat je niet in de steek hoor'...

En wat een geregel. Want ik kan echt even helemaal niets. Maar wat ben ik blij met mijn vrienden en familie, die gelijk weer voor me - ons - klaar staan. Die direct alles uit hun handen laten vallen om de kindjes op te vangen, om mij te verzorgen. Te koken voor mij en de kindjes, om hier te blijven slapen omdat ik de trap niet op kan en ze al helemaal niet kan tillen/aankleden/naar school en creche brengen/luier verschonen/etc. etc. etc.

En dat niet een nachtje, maar de komende periode. Hoe fantastisch is dat?!?! Dus ondanks dat ik pijn heb, gruwelijk baal, de vakantieplannen heb moeten annuleren, ben ik toch heel blij en dankbaar. Wat heb ik - wij - een super team van mensen om ons heen verzameld! Jullie zijn toppers! Waanzinnig bedankt!