zondag 18 augustus 2013

Twee jaar geleden...

Het is vandaag twee jaar geleden dat Patrick is overleden... Twee jaar!! Onvoorstelbaar, wat een gemis en verdriet. Aan de buitenkant zie je het misschien niet aan ons, maar er gaat geen dag voorbij dat we Patrick niet heel erg missen.

Dit was het laatste nummer dat gespeeld werd tijdens de uitvaart. Een prachtige en toepasselijke tekst. Het was inderdaad veel en veel te kort, maar vergeten doen we Patrick nooit.
Vandaag om kwart voor zes zet ik hem even heel hard aan.

Andre Hazes - Bedankt Mijn Vriend
We hadden samen zoveel plannen Vriend
De oogst was mooi, voor jou en mij, m`n Vriend
Al ben je nu niet meer bij mij
Voor altijd ben je aan m`n zij

We konden lachen maar ook huilen vriend
Jij deed voor mij wat ik niet kon, m`n Vriend
Ik heb het fijn met jou gehad
Je hebt een plaats hier in m`n hart

Jij wordt nooit vergeten Vriend
Ja bedankt, het was te kort, dat vergeet ik niet
Iedereen hield van jou, dat stilt mijn verdriet

Je bent nu enkel nog herinnering
Zo is het leven, maar het had toch zin
Het is te gek om waar te zijn
Jouw vriendschap overheerst mijn pijn

Ik ben m`n grootste fan nu kwijtgeraakt
Wat ik nu ben, ja dat heb jij gemaakt
Nu is het echt koud zonder jou
Maar weet dat ik veel van je hou

Jij wordt nooit vergeten Vriend
Ja bedankt, het was te kort, dat vergeet ik niet
Iedereen hield van jou, dat stilt mijn verdriet
Ja bedankt, het was te kort, dat vergeet ik niet
Iedereen hield van jou, dat stilt mijn verdriet

Ja bedankt
Ja bedankt, het was te kort, dat vergeet ik niet
Iedereen hield van jou, dat stilt mijn verdriet
Ja bedankt, het was te kort, dat vergeet ik niet
Iedereen hield van jou, dat stilt mijn verdriet

Ja bedankt
Ja bedankt
Ja bedankt

zondag 11 augustus 2013

Toeval of ...?

Zondag is het precies twee jaar geleden dat Patrick is overleden. Weer een beladen maand en het verklaart waarom ik me 'gespannen' voel van binnen. Al twee jaar! Pas twee jaar...

Toch voelt Patrick op de gekste momenten heel dicht bij. Door een liedje op de radio; ons trouwliedje van Boudewijn de Groot bij het weer binnenrijden van Nederland na de vakantie, of het liedje You've got the Love (openingsnummer bruiloft) van The Source op een emotioneel moment in het AMC. Of door onze lamp-in-de-steeg-met-nacht-en-bewegingssensor die sinds de eerste dag van onze vakantie niet meer uit gaat. Net alsof Patrick extra op het huis let omdat we er even niet zijn. (Maar die nu eigenlijk wel gewoon weer in zijn normale modus mag, dus Patrick...). Of die keer dat ik in mijn droom een standje van Patrick kreeg dat ik het huis goed moet afsluiten als ik ga slapen om er 's ochtends (als ik toch even dubbelcheck of de voordeur wel echt op slot zit) achter te komen dat de voordeur niet helemaal dicht was en iemand er alleen maar tegenaan had hoeven duwen om binnen te komen.

Of zoals vandaag. We zitten in de auto op weg naar het verjaardagsfeestje van Lieve als TLC met Chasing Waterfalls voorbij komt. Ik zet de radio wat harder en zing lekker mee. Ik vind dit zo'n lekker nummer... Om de zoveel tijd hoor ik een nummer waar ik dan geen genoeg van kan krijgen. Het TLC-nummer is er zo een. Maar ook Can't fight the Moonlight van Leann Rimes. Ik denk aan Patrick. Hoe hij speciaal voor mij samen met Sok een dvd'tje van Coyote Ugly voor me had gemaakt zodat ik de film, waar het nummer de soundrack van is, continu aan kon zetten (en Patrick naar de dansende bardames kon kijken). Of het nummer waarbij ik het daarvoor had: En Vogue met Don't let go (Love). Waarbij Patrick een hele nacht de DAT-recorder (jaja) had laten draaien om het nummer in het geheim voor me op te nemen en dat vervolgens tig keer achter elkaar op een bandje te zetten. Dat hij het me gaf in de trein naar Castricum en dat hij speciaal voor die gelegenheid zijn walkman had meegenomen. Mijn stem breekt een beetje en de laatste tonen klinken. We zijn er. Ik parkeer de auto en haal diep adem...

maandag 29 april 2013

Het was een mooie dag!

Afelopen zaterdag waren we samen met Frans & Margriet, Vicky & haar mannetjes, Inge & Robin, Sonja & Gerard, Joyce en Patrick's beste vrienden Oscar & Krista, Tjerk & Doret en Geert (Sok) & Machteld.

We hebben gegeten, gedronken, herdacht. Met veel lachen en nu en dan een traan.

Jasmijn en Thijmen waren de hele dag al opgewonden. Een verjaardag is natuurlijk iets bijzonders, ook al is de jarige er niet bij! Jasmijn wilde een cadeautje voor papa kopen, om eraan toe te voegen dat hij er eigenlijk niets aan had... Daarop opperde ze zelf om dan een mooie ballon, met roos en kaart voor haar papa te kopen. Samen is ze met tante Joyce op pad geweest om een mooie heliumballon in de vorm van een gouden hart te kopen. Na de toost hebben we die met zijn allen in de tuin opgelaten en hij vloog echt heel hoog zo de wolken in. Het was een prachtig en heel ontroerend moment!

Dank voor de vele lieve berichtjes. Het heeft ons goed gedaan/doet ons goed!

zaterdag 27 april 2013

Patrick's verjaardag

Het is vandaag 27 april. Vandaag zou Patrick 41 geworden zijn. Het wordt zijn tweede verjaardag zonder...


Deze foto is genomen tijdens onze zomervakantie in 2008. Een jaar na de geboorte van Jasmijn, en bezig met een experimenteel medicijn dat veel bijwerkingen gaf, maar ook veel tumorreductie. Jasmijn kijkt in volle adoratie naar haar papa op. Happy times!

Vorig jaar hebben de kindjes en ik vrij genomen en zijn we naar Sprookjeswonderland geweest. En 's avonds hebben we in Zeezicht met de families en Oscar & Krista, Sok & Machteld en Tjerk & Doret gegeten. Ook dit jaar zijn we vanavond met dezelfde groep, en dat voelt fijn. Vorig jaar werden er sigaren op het strand opgestoken. Eens kijken wat vanavond brengt ;-)


Ik had het 'grote plan' om van Patrick's verjaardag een familiedag te maken; om iedere verjaardag iets speciaals met Jasmijn en Thijmen te doen. Dit jaar en volgend jaar kan dat nog, maar daarna is het Koningendag en komt er van dat plan weinig terecht. Ik ga er iets anders op verzinnen, want ik blijf het een mooi idee vinden om een - hopelijk heel lange - traditie te starten. Ik denk dat Patrick het wel mooi gevonden zou hebben; Koningendag op 27 april. Maar ik ben blij dat we nog twee jaar hebben voordat het echte volksfeest op deze datum losbarst...

Zijn tweede verjaardag zonder al weer. Onvoorstelbaar hoe tijd tegelijkertijd stil kan staan en voorbij kan vliegen. Het is een wonderlijk iets, tijd. Want hoewel het missen niet minder wordt, gaan de rouwe kantjes er wel meer af. Worden de heftige herinneringen van de laatste periode steeds meer vervangen door de mooie herinneringen van de tijd ervoor. Vinden we iedere dag een beetje beter onze draai met zijn drietjes. Gaat het overleven van de eerste periode over in leven, en komt er steeds een beetje meer ruimte voor genieten.

Ik merk het bij mezelf, maar ook bij de kindjes. Sinds een maand of drie komen er bij Jasmijn - al dan niet geholpen door foto's - steeds meer blije herinneringen bij. In mijn vorige blog schreef ik nog dat ik me een beetje zorgen maakte over Jasmijn. Dat ze heel veel aan haar papa moest denken, en dan ontroostbaar verdrietig was omdat ze dan alleen het beeld van het laatste uur kon oproepen. Bij haar komt er ook steeds meer ruimte voor 'blije' herinneringen. Dan moet ze letterlijk lachen en daarna in huilen uit te barsten als ze zich realiseert dat hij echt dood is. Heftig en confronterend, maar wel goed. Want er komt ook ruimte voor mooie herinneringen.

Ik vind het heel fijn dat Patrick nog zo aanwezig is in ons dagelijks leven; er gaat geen dag voorbij of hij wordt niet genoemd. Dat gaat heel natuurlijk; in het spelen van de kindjes, de gesprekken aan tafel. Heel fijn. Voor mijn gevoel hebben Jasmijn en Thijmen daardoor echt een vader, ook al is hij er niet fysiek bij. En wat weten ze hun gevoel soms zo mooi te verwoorden. Thijmen met zijn uitspraak dat zijn vader een foto is die altijd lacht. Of soms probeert zijn zin te krijgen door als argument aan te voeren dat het van zijn papa wel mag :-). Jasmijn die haar armen om zichzelf heen slaat en zegt dat ze hart aan het knuffelen is want daar zit papa...

Wat zouden we samen trots geweest zijn op onze prachtige kindjes. Ik ben het in ieder geval wel!