woensdag 3 augustus 2011

We zijn weer thuis

Nadat vannacht om 3.00 uur het laatste zakje bloed op was, en er vanmorgen bloed geprikt was, hoefden we alleen maar te wachten op de uitslag en de arts. Om 16.15 uur had de zaalarts uiteindelijk tijd om even langs te lopen. Het HB is gestegen naar 5.5 dus Patrick mocht mee naar huis. Gelukkig. Helaas de oncoloog niet gezien of gesproken, dat was na gister toch wel fijn geweest...

Ga ik nu maar even het nieuwe bed in de woonkamer opmaken ;-)

Bloedtransfusie

Gisterochtend bij het opstaan merkte Patrick dat hij helemaal geen kracht meer had; niet in zijn benen en niet in zijn armen. Van liggen naar zitten ging ongeveer niet alleen, en opstaan uit bed was een hele klus. Als hij een keer stond ging het wel weer een beetje, maar hij bewoog wel heel wankel en instabiel. Daarvan schrokken we toch wel weer, want de progressie die de ziekte momenteel doormaakt is flink. We hebben Lot (in haar vorige leven ergotherapeute) gebeld voor tips bij het opstaan, maar die was duidelijk; 'je gebruikt je lichaam al zo goed mogelijk en echte oefeningen om spieren te kweken behoren nu niet tot de mogelijkheden, dus dan moet je je omgeving aanpassen.' En dat klinkt natuurlijk wel logisch, maar het is toch wel wéér een stap. Eerst aan de zuurstof, nu een ziekenhuisbed in de woonkamer en dan ook nog allerlei aanpassingen in het huis... Maar na even praten hadden we toch besloten om het morgen (woensdag) als de huisarts zou komen te bespreken...

En toen ging de deurbel; de huisarts stond onverwacht op de stoep. Hij wilde graag even de bloeduitslagen bespreken, want Patrick bleek een HB van
3.8 te hebben. Schrikbarend laag. Hij had al even overlegd met dr. Zonneberg en hun conclusie was een bloedtransfusie. De huisarts heeft het papierwerk in orde gemaakt en we hoefden gelukkig niet helemaal naar Utrecht, maar konden gewoon terecht in het Zaans Medisch Centrum.

Gister en vannacht heeft Patrick drie zakken bloed gekregen aangezien ze zijn HB boven de 5 willen hebben. Vanmorgen wordt er weer bloed geprikt, dus dat is wel spannend. Is het goed dan mag hij weer naar huis, is het niet goed moet hij blijven en komt er verder overleg. Er is gister namelijk nog wel een echo van de buik gemaakt om te kijken waar het bloed gebleven is. Maar de radioloog zag niet echt duidelijke tekeken van bloed in de lever, al gaf hij wel aan dat de beelden door de vele tumoren en afwijkingen moeilijk te interpreteren zijn. Wel zag hij vocht in de buikholte, het leek hem geen bloed, maar hij kon het ook niet helemaal uitsluiten. Stijgt het HB niet voldoendoende, dan is het aannemelijk dat er een klein scheurtje in de lever zit en het bloed in de buikholte sijpelt. En dat is dan weer heel slecht nieuws... Maar zo ziet het er niet naar uit.

Patrick heeft redelijk geslapen (ik een stuk minder, het bezoekersbed van het ziekenhuis is aanzienlijk minder comfortabel dan het patientenbed ;-)). Zijn oogopslag met al het extra bloed is in ieder geval veel beter, en ook het opstaan ging vanochtend krachtiger. Ik ga zo weer terug naar het ziekenhuis in afwachting van de bloeduitslagen en om even kennis te maken met de oncoloog hier. Hopen dat zijn hb goed is...

Lees hier meer over HB