zondag 28 augustus 2011

Sterren kijken

Ik zit nog beneden op de bank. Jasmijn werd net wakker en riep 'mama'. Toen ik naar boven liep, zat ze uit het raam te kijken. 'Kunnen we papa nu wel zien?'

Voordat ze ging slapen wilde ze weten of papa al een sterretje was. Daar had ik ja op geantwoord; ja, sinds afgelopen woensdag. Ze wilde graag kijken en weten welke ster papa dan zou zijn. Ik beloofde haar dat ik haar wakker zou maken als ik naar bed ging als er geen wolken waren, zodat we dan naar papa zouden kunnen kijken.

Samen zijn we net naar beneden gegaan. Ik heb een deken om Jasmijn heen geslagen en in de tuin hebben we naar de lucht gekeken. Er waren geen wolken boven ons. Ik had haar opgetild en we keken naar de sterren. Boven ons was een hele mooie felle ster te zien. 'Is dat papa?' vroeg Jasmijn. Ja, zei ik. Hij is altijd boven ons. En het is de mooiste, felste ster, zodat je altijd weet welke het is.
Toen we weer naar binnen gingen, vroeg ze wie de andere sterren waren. Lief dat ze zelfs daar over nadenkt...

Jasmijn heeft het de laatste dagen steeds meer over papa. 'Waarom is papa eigenlijk dood?', 'wat heeft de dokter gedaan?' en 'wanneer wordt papa weer levend?' zijn vragen die veel terug komen. Ik vind het wel fijn dat ze haar vragen stelt. Ook op de BSO heeft ze het er best veel over, ik denk dat dat goed is. Soms krijg ik als ik haar vragen beantwoord tranen in mijn ogen. Dat ziet ze dan. 'Nu ben je verdrietig, maar ik niet.' Ik leg dan maar uit dat dat niet erg is. Ook is ze best bezig mijn zijn foto. De foto die op de kist stond, staat hier. 'Daar was papa nog niet zo erg ziek he?' vraagt ze steeds. Toen ik haar vroeg of ze ook een foto van papa op haar kamer wilde, zei ze ja. Dat zal ik gaan regelen.

Ook Thijmen is er op zijn manier mee bezig. Volgens mij snapt hij niet waar papa is. Hij is in huis nu en dan op zoek naar Patrick. Staat hij beneden aan de trap en roept hij 'papa, papi, Pat?!' Gister zag hij Patrick's mobiel liggen en die pakte hij, liep naar de trap en riep. Daarna ging hij naar boven en legde de telefoon op Patrick's nachtkastje.
Vanavond ben ik voor het eerst 'alleen'. Mijn moeder en Joyce hebben elkaar afgelost. En ook dat snapt Thijmen niet. Loopt hij in het huis naar Omi te zoeken/roepen, of naar Dois (Joyce). Ik zou graag weten wat er in zijn hoofdje omgaat... Ook Thijmen trekt erg naar de foto. Gaf hij na Patrick overlijden de kist een kusje als hij ging slapen, nu doet hij dat met de foto...