donderdag 9 juni 2011

Drup... drup... drup

Om drie minuten over negen stapten we vanmorgen het ziekenhuis in Utrecht binnen. Ruim binnen de marge op de Schaal van Te Laat. En, best een prestatie gezien het weer en het feit dat we de kindjes ook nog even moesten afleveren; Jasmijn bij buurjongetje Adam en Thijmen had een vroegertje op de creche.

Daarna begon het wachten. Eerst op de verpleging, toen het prikken voor het infuus, daarna de bloeduitslag en uiteindelijk op de dokter. Die diende zich om 11.30 uur uiteindelijk aan en toen stond niets de start van de behandeling meer in de weg.

Dus kreeg hij een heeeeeel klein beetje vloeistof ingespoten en moest ik vertrekken (of afstandhouden, maar met het oog op zaterdag ga ik maar inkopen doen). Kan Patrick bovendien even uitrusten. Want ondanks dat hij door alle stress en adrenaline nog niet echt moe was, was het voor hem toch wel weer een hele exercitie. En voor mij ook trouwens. Wij zijn toch niet zo van de vroege 's ochtends ;-)))

Afwachten nu. Of hij straks radioactief is (zo ja, moet hij andere kleren aan, opnieuw meten en moet zijn kleding 2 maanden ontstralen in het ziekenhuis) en natuurlijk of het werkt. Dat kan nog wel een week of 2 duren, gaf de arts vanmorgen aan. Tijd zal het leren.